Του Γιάννη Συμεωνίδη
Πυρ και μανία είναι σε Μαξίμου και ΣΥΡΙΖΑ με τον Αντώνη Σαμαρά, αλλά και με τον Βαγγέλη Βενιζέλο μετά από τις εμφυλιοπολεμικές αναφορές του πρώην πρωθυπουργού και την παραπομπή του αντιπροέδρου του στον δικαστικό Κωνσταντίνο Κόλλια, ο οποίος διατέλεσε και πρωθυπουργός της χούντας, κατά τις χθεσινές ομιλίες τους στη Βουλή.
Τον κ. Σαμαρά, μάλιστα, ονοματίζουν κι ως ηθικό αυτουργό της επίσης εμφυλιοπολεμικής λεκτικής επίθεσης που δέχθηκαν βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, στους διαδρόμους της Βουλής.
Οι περισσότεροι σε κυβέρνηση και κόμμα υποστηρίζουν, πάντως, πως το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ύστερα από την αρχηγική εμφάνιση εφ’ όλης της ύλης του κ. Σαμαρά.
Σημειώνουν, μάλιστα, πως η τακτική που ακολούθησε η ΝΔ, αλλά και οι ΔΗΣΥ- Ποτάμι για να μην ψηφίσουν ευθέως την Προκαταρκτική μαρτυρούν το άγχος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να μην υπήρχαν διαρροές ως προς τους Σαμαρά- Άδωνι Γεωργιάδη και της Φώφης Γεννηματά ως προς τους Βενιζέλο- Ανδρέα Λοβέρδο.
Στο Μαξίμου, πάντως, διαψεύδουν ότι στόχος τους είναι να σέρνεται το σκάνδαλο Novartis μέχρι τις εκλογές, ανεξαρτήτως αν αυτές γίνουν το 2018 ή το 2019.
Για να το δικαιολογήσουν, μάλιστα, υποστηρίζουν πως δεν αποκλείεται η δικογραφία να επιστραφεί στη Δικαιοσύνη αν στις μηνιαίας συνολικής χρονικής διάρκειας- τουλάχιστον αυτό είναι προγραμματισμένο- συνεδριάσεις της Προκαταρκτικής προκύψουν παραγραφή ή μη ποινικές ευθύνες για τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα.
Σε αυτό το πλαίσιο, άλλωστε, κι ο Αλέξης Τσίπρας προτίμησε να κάνει λόγο για πολιτικές ευθύνες στη χθεσινή του ομιλία, επιλέγοντας να είναι προσεκτικός για να μην βρεθεί εκτεθειμένος.
Από εκεί και πέρα, κυβερνητικοί αξιωματούχοι μας διαμηνύουν πως το σκάνδαλο Novartis δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά αφορά και την υγεία των πολιτών.
«Πόσοι συμπολίτες μας, άραγε, έχουν χάσει τη ζωή τους λόγω της υπερσυνταγογράφησης κι εξαιτίας φαρμάκων τα οποία λάμβαναν χωρίς να τα χρειάζονται ή δίχως να τους κάνουν καλό; Κι αλίμονο, αυτό δεν αφορά μόνο τη Novartis, αλλά κι άλλες φαρμακευτικές εταιρείες οι οποίες χρησιμοποιούν πρόθυμους με το αζημίωτο γιατρούς ως οχήματα εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους», επισημαίνουν με νόημα οι ίδιες πηγές.
