Για τον ντόρο που έχει ξεσπάσει γύρω από το επίδομα ενοικίου και γενικότερα τα βουλευτικά επιδόματα μίλησε στην ΕΡΤ1 ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, Νίκος Δένδιας.
Μεταξύ άλλων, εξήγησε ότι ο πολίτης αποδίδει την οικονομική δυσκολία που βιώνει στο πολιτικό σύστημα και τόνισε πως ό,τι αποτελεί προνόμιο για τους βουλευτές, θα πρέπει να κοπεί άμεσα. Αναλυτικά όσα είπε ο κ. Δένδιας:
Για τα προνόμια των Βουλευτών
«Φαντάζομαι ότι αυτή η συζήτηση για τα προνόμια των Βουλευτών άνοιξε λόγω της παραίτησης των δύο Υπουργών. Το ότι 110 Βουλευτές παίρνουν το επίδομα ενοικίου ισχύει για τους Βουλευτές της επαρχίας. Ξέρω ότι το δημοφιλές αυτή τη στιγμή είναι να ξεκινήσει μια διαδικασία που να κατηγορεί τον έναν και τον άλλο. Είναι λογικό διότι το πολίτευμα είναι σε μια περίοδο κρίσης. Η αλήθεια είναι ότι ο πολίτης ζορίζεται πάρα πολύ.
Δεν έχω αντίρρηση σε αυτό που λέτε να μην μπαίνουν στην πολιτική άνθρωποι ανεπάγγελτοι, που δε γνωρίζουν τα προβλήματα. Για να οδηγηθεί όμως κάπου αυτή η συζήτηση, δεν μπορεί να διεξαχθεί έτσι, γιατί τώρα διεξάγεται υπό το ερώτημα ποια είναι προνόμια και ποια όχι.
Και μόνο η λέξη προνόμιο προϋποθέτει κατάληξη της συζήτησης. Ό,τι είναι προνόμιο πρέπει να κοπεί αύριο το πρωί. Ουδείς δικαιούται στη Δημοκρατία να έχει προνόμια. Αυτό πρέπει να αποφασίσει η Ελληνική Δημοκρατία και η ελληνική κοινωνία».
Το πολιτικό σύστημα και πώς επηρεάζεται από την οικονομική κρίση:
«Η ηγέτιδα τάξη στην Ελλάδα, όπως και αν την ορίσετε, δεν μπόρεσε να οδηγήσει την οικονομία σε γρήγορη ανάκαμψη και στην έξοδο από την κρίση. Άρα αυτό σημαίνει ότι ο πολίτης συνολικά στο πολιτικό σύστημα πια, πέρα από τις κατ’ ιδίαν ευθύνες των κομμάτων, χρεώνει την τεράστια οικονομική του δυσκολία. Από εκεί και πέρα όμως, εδώ υπάρχει και μια άλλη υποχρέωση. Θα πρέπει να γίνει αυτή η συζήτηση, αλλά κατά τη γνώμη μου να μην γίνει υπό συνθήκες οικονομικής κρίσης, γιατί αυτός ο διάλογος δεν θα είναι νηφάλιος.
Δεύτερον, ποιο είναι το ερώτημα; Το ερώτημα εδώ είναι τι θέλουμε να φέρουμε μέσα στο πολιτικό σύστημα. Την επόμενη γενιά. Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι τους οποίους θέλουμε να τραβήξουμε μέσα, να ασχοληθούν με την πολιτική; Εάν βρούμε ποιους θέλουμε, να δούμε τι θέλουνε.
Είναι θέμα χρημάτων κατ’ αρχήν; Εάν υποθέσουμε ότι θα μπορούσαμε να τους δίνουμε 20.000 ευρώ, θα πετυχαίναμε να βάλουμε νέους ανθρώπους στην πολιτική με τα προσόντα που χρειαζόμαστε για να δημιουργηθεί μια νέα τάξη πολιτικών στην Ελλάδα που θα βγάλει τη χώρα στο μέλλον από τις μελλοντικές κρίσεις;
Το ερώτημα δεν είναι μόνο οικονομικό, είναι συνολικό, θεσμικό και είναι τεράστιο. Εμένα η αντίληψή μου είναι ότι η χώρα έχει πρόβλημα έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού στην πολιτική και πρέπει να καθίσει σοβαρά να συζητήσει σαν να είναι εθνικό θέμα και όχι κομματικό το πώς θα φέρει νέους ανθρώπους στην πολιτική, πώς θα τους κινητροδοτήσει.
Θέλω να σας είμαι ειλικρινής, πιστεύω ότι ουδείς άνθρωπος στα σοβαρά θα συμβούλευε σήμερα το παιδί του να μπει στην πολιτική. Ξεκάθαρες κουβέντες. Με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης που δημιουργεί η παρούσα κατάσταση σήμερα και της στοργής του πατέρα προς το παιδί του, θα του έλεγε ‘παιδί μου, μακριά από αυτά’. Εάν αυτό το συμφωνούμε, η χώρα έχει ένα πρόβλημα.
Το ότι δεν θα μπει κανείς στην πολιτική δεν σημαίνει ότι η χώρα δεν θα διοικηθεί. Θα διοικηθεί. Αλλά από ποιους; Άρα λοιπόν μπορούμε να κάτσουμε σοβαρά να συζητήσουμε πώς θα φέρουμε νέους ανθρώπους στην πολιτική; Πώς θα το κάνουμε πιο ελκυστικό ή εν πάση περιπτώσει πιο ενδιαφέρον; Προφανώς το οικονομικό είναι κομμάτι του».
Για το συνδυασμό πολιτικής και επαγγελματικής δραστηριότητας:
«Μην θεωρήσετε ότι κάποιος μπορεί να κάνει το ίδιο επίπεδο δουλειάς αν είναι μέσα στην πολιτική με το ίδιο που μπορεί να κάνει εάν είναι εκτός. Εγώ εργάζομαι κανονικά ως δικηγόρος και θέλω να σας πω, αυτό μου επιτρέπει να είμαι στην πολιτική. Είναι ο τρόπος που ζω, το έχω ξεκαθαρίσει.
Ήμουν εισηγητής στην άρση του ασυμβίβαστου στην τροποποίηση του Συντάγματος, σε εκείνη την άτυχη τροποποίηση που μόνο δύο άρθρα τροποποιήθηκαν. Το ένα ήταν για τις νησιωτικές περιοχές το άλλο για το ασυμβίβαστο. Είχα πει στον Κώστα Καραμανλή από την αρχή που μπήκα στην πολιτική ότι εγώ δεν θα μπορώ να συνεχίσω εάν δεν αρθεί το συγκεκριμένο άρθρο το οποίο και άλλαξε. Αλλά αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει σε όλους».
Την περίπτωση Παπαδημητρίου – Αντωνοπούλου:
«Νομίζω η κοινωνία εξέφρασε εμμέσως κρίση για την περίπτωση των δύο Υπουργών και αυτή εκδηλώθηκε με την παραίτησή τους. Δεν έχει έννοια άνθρωποι που είναι πεσμένοι κάτω να πάω από πάνω και να τους κλωτσάω, δε με χαρακτηρίζει».
Την υπόθεση Novartis:
«Εδώ υπάρχει μια κατηγορία την οποία εξέπεμψε η κυβέρνηση εναντίον ορισμένων στελεχών της Νέας Δημοκρατίας. Όταν η δικαιοσύνη πέφτει πάνω σε πολιτικά πρόσωπα, Δένδιας π.χ. για να μην ονοματίζω κάποιο άλλο, παίρνει τον φάκελο και τον στέλνει στη Βουλή. Θέλετε να σας είμαι ειλικρινής; Υπάρχει διακριτική ευχέρεια στο επίπεδο της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, όπως ορίζει εγκύκλιος. Για λόγους που δεν τους κρίνω εγώ, είμαι πολύ προσεκτικός σε ό,τι αφορά τη Δικαιοσύνη, δεν θεωρήθηκε ότι αυτό πρέπει να γίνει – να υπάρξει δηλαδή ξεκαθάρισμα σε επίπεδο Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου – και στάλθηκε ο φάκελος στη Βουλή.
Αυτή τη στιγμή, όπως ήρθε ο φάκελος, δεν σημαίνει ότι κατηγορείται κανείς. Η κυβέρνηση πήρε αυτό το φάκελο και εμφάνισε μια αόριστη πρόταση και έρχεται η κυβερνητική πλειοψηφία με αυτό το πόρισμα να κάνει προανακριτική με δέκα κάλπες. Θα μπορούσε η κυβέρνηση να κάνει προανακριτική in rem για την υπόθεση και όχι in persona για τα πρόσωπα. Επέλεξε να βάλει δέκα κάλπες και να το ασκήσει κατά πρόσωπο. Για αυτό ο κ. Γεωργιάδης – γιατί για αυτό με ρωτήσατε συγκεκριμένα – είπε ότι αυτό είναι σκευωρία.
Και η Νέα Δημοκρατία είπε ότι είναι σκευωρία ο τρόπος που το έφερε η κυβέρνηση. Άρα λοιπόν, είναι δυνατόν ένα κόμμα που κατηγορεί μια μεθόδευση, συγχρόνως να υποχρεώσει ένα στέλεχός της σε παραίτηση για κάτι που κατηγορεί για μεθόδευση; Αυτό είναι λογικό παράδοξο.
Η ευθιξία δεν είναι επιβολή όπως λέτε, σωστά, αλλά αυτό θα ίσχυε εάν στην απάντηση του κ. Γεωργιάδη ή οποιουδήποτε άλλου στελέχους θα υπήρχε στοιχείο ομολογίας ή τουλάχιστον απολογίας.
Εγώ αυτό που είδα είναι μια πλήρης κατηγορία και σκευωρία. ‘Εδώ μας την έχετε στημένη’. Άρα λοιπόν με αυτό, δεν είναι συμβατό να ζητάμε από κάποιον να παραιτηθεί.
Η Νέα Δημοκρατία λέει ότι πρόκειται για σκάνδαλο και καλώς το λέει γιατί εδώ που τα λέμε δε νομίζω να εξεπλάγη και κανείς ότι υπάρχει σκάνδαλο στις φαρμακευτικές εταιρίες. Δεν ξυπνήσαμε ένα πρωί και λέμε ‘Α, τι γίνεται’».
«Εγώ λέω το εξής: Φεύγει η κυβέρνηση Σαμαρά. Σταματάει το σκάνδαλο Novartis την 1/1/2015 ή την 27/1/2015, δεν συνεχίζει μετά; Από τη δικογραφία προκύπτει ότι συνεχίζει να υπάρχει. Δεν έχει πολιτική ευθύνη και η επόμενη κυβέρνηση; Προφανώς και έχει.
Η κυβέρνηση επέλεξε με αποκλειστική της ευθύνη να μην διεξαχθεί μια σοβαρή συζήτηση αλλά μια συζήτηση ενοχοποίησης πολιτικών αντιπάλων, αυτό έκανε. Εάν γίνει μια σοβαρή συζήτηση από εκεί και πέρα μπορούμε κάλλιστα να συζητήσουμε ποια είναι τα λάθη που επέτρεψαν στην οποιαδήποτε φαρμακευτική εταιρία να παίζει το παιχνίδι της και να κάνει ό,τι θέλει».
Για τη συνομιλία Μητσοτάκη – Αμερικανού πρέσβη
Δεν γνωρίζω τι ειπώθηκε στη συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αμερικανό Πρέσβη, αλλά γνωρίζοντας το επίπεδο επάρκειας των αγγλικών του κ. Μητσοτάκη δεν υπάρχει καμία πιθανότητα για εμένα, τα όσα αναφέρονται στην ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας να μην ελέχθησαν έτσι όπως ειπώθηκαν».
