Καθημερινοί, ασταμάτητοι βομβαρδισμοί, βιασμοί, ελλείψεις σε φαγητό και απουσία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Η Συρία φωνάζει…
Χιλιάδες άνθρωποι κουβαλώντας τα υπάρχοντά τους αποχωρούν από την ανατολική Γούτα, το προάστιο αυτό της πρωτεύουσας της Συρίας, της Δαμασκού, μέσω του σημείου ελέγχου της Χαμουρίγια, όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κέντρου για την Συμφιλίωση στη Συρία που ανήκει στο ρωσικό υπουργείο Άμυνας ταγματάρχης Βλαντίμιρ Ζολοτούκιν.
Κόσμος πονεμένος και ταλαιπωρημένος. Άνθρωποι εξαθλιωμένοι και με φόβο ότι θα πεθάνουν. Οι πληροφορίες κάνουν λόγο για έναν αριθμό πάνω από 20.000!!! Οι άνθρωποι αυτοί που φεύγουν για περιοχές που ελέγχονται από την Κυβέρνηση. «Προς το παρόν περισσότεροι από 30.000 άνθρωποι έχουν φύγει από την ανατολική Γούτα, ο κόσμος εξακολουθεί να εγκαταλείπει τον θύλακα», είπε ο Ζολοτούκιν.
Τα βίντεο που δείχνουν τους πολίτες να κουβαλούν τα υπάρχοντά τους και τα παιδιά και κάποια να είναι… στοιβαγμένα σε φορτηγά ή άλλα οχήματα έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου και συγκλονίζουν. Υπάρχουν ακόμα και εικόνες όπου μία μητέρα με τον γιο της κουβαλούν τα υπάρχοντά τους πάνω σε ένα ποδήλατο.
Διαλυμένη από τον εμφύλιο
Αρκετοί είναι τραυματισμένοι από τις αεροπορικές επιδρομές. Άλλοι κουρασμένοι και σε οριακό σημείο. Ο επταετής πόλεμος στην Συρία και η προσπάθεια να εκδιωχθούν οι αντάρτες προκάλεσε πολλές και μεγάλες πληγές στην χώρα. Πολύς κόσμος έφευγε με τα πόδια. Με ότι μπορούσε να κουβαλήσει στους ώμους του. Άλλοι στριμώχθηκαν σε φορτηγά, άλλα οχήματα ή λεωφορεία. Χιλιάδες κόσμος περίμενε για μεταφορά. Και όλα αυτά εν μέσω βομβαρδισμών, τραυματισμών και σοβαρών προβλημάτων.
Ο Μομάχαντ Αντέλ, ένας ακτιβιστής στη Ντούμα, λέει πως η ένταση των επιθέσεων της Κυβέρνησης προκάλεσε πανικό, απόγνωση αλλά και τραυματισμούς πολιτών. Επίσης ότι υπήρχε κόσμος που πήγε σε περιοχές που ελέγχουν οι αντάρτες διότι φοβάται την Κυβέρνηση.
Τρόμος παντού…
Ο Μαρβάν Χαμπάγκ έχει την οικογένειά του από το Αρμπίν. Έλεγε πως η γυναίκα του και η μικρή κόρη του πέρασαν τον προηγούμενο μήνα με καθημερινούς βομβαρδισμούς και να είναι συνέχεια στον δρόμο και με κάθε φορά να είναι πιο επικίνδυνη από την άλλη.
«Δεν ξέρουμε τι θα γίνει», είπε ο κ. Χαμπάγκ. «Ήμασταν στην Χαμουρίγια και πέφτανε βόμβες. Πήγαμε στην Ζαμάλκα και πάλι το ίδιο», έλεγε έντρομος. Περίπου 1.200 πολίτες έχουν σκοτωθεί από τότε που η Κυβέρνηση άρχισε νέο κύκλο μαχών με τους αντάρτες τον τελευταίο μήνα.
Υπάρχουν επίσης 400.000 άνθρωποι σύμφωνα με τα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών που προσπαθούν να επιβιώσουν και δεν έχουν που να πάνε. Εγινε μία προσπάθεια εξωτερικής παρέμβασης για να σταματήσουν για 30 ημέρες οι εχθροπραξίες αλλά απέβη άκαρπη.
Η Κυβέρνηση ρίχνει βόμβες με στρατιωτικά αεροσκάφη και οι αντάρτες έχουν σκοπευτές στο έδαφος που σκοτώνουν όποιον βρουν μπροστά τους για να φτάσουν σε περιοχές της Κυβέρνησης.
Η έντονη αυτή διαμάχη άρχισε όταν οι Σύριοι σε διάφορες περιοχές ζητούσαν μεγάλες και σοβαρές πολιτικές αλλαγές. Η Κυβέρνηση απάντησε με παρουσία στρατού και η ένταση κορυφώθηκε με πόλεμο. Τώρα οι αντάρτες που κάποτε είχαν μεγάλες εκτάσεις υπό τον έλεγχό του, ελέγχουν πια μικρό κομμάτι της χώρας. Ο πόλεμος της Συρίας χαρακτηρίζεται από τους πιο βίαιους.
Βιασμοί και εξαθλίωση
Από τα Ηνωμένα Έθνη υπάρχουν καταγγελίες και για σεξουαλική κακοποίηση ανδρών και γυναικών στον πόλεμο αλλά και εξαθλίωση και βαριές ποινές και τιμωρίες σε πολίτες που συνδέθηκαν με τους αποστάτες και τους αντάρτες.
Η ειδική επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών έχει καταγράψει σειρά βιασμών γυναικών και νεαρών κοριτσιών και ακόμα και ανδρών σε εγκαταστάσεις από το 2011 έως το 2016. Ίδιες περιπτώσεις σε άνδρες και αγόρια σε τουλάχιστον 15 υποθέσεις. Τέτοιες σεξουαλικές επιθέσεις όπως λέγεται ήταν συστηματικές και όχι μεμονωμένες. Υπάρχουν καταγεγραμμένες συνεντεύξεις 454 ατόμων που υπέστησαν τέτοια δεινά.
Η μεγάλη αναφορά που έγινε από τα Ηνωμένα Έθνη για το θέμα αυτό έχει σαν στόχο αφενός μεν να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι και αφετέρου δε να μην επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα. Συζητήθηκε και σε μεγάλο συνέδριο στην Γενεύη. Εκεί που ειπώθηκε ότι πρόκειται για απεχθείς πράξεις που δεν πρέπει να μένουν χωρίς τιμωρία.
Υπήρξαν βιασμοί ακόμα και ανώτατα στελέχη στον στρατό και σε επιτελικές θέσεις στην Κυβέρνηση. Ακόμα και σε παιδιά 11 ετών!!! Υπήρξε συγκεκριμένη περίπτωση αγοριού τέτοιας ηλικία που υπέστη κακοποίηση κάθε είδους. Στην περίφημη φυλακή Σεντγιάνα αυτό όπως λέγεται ‘το θεωρούσαν διασκέδαση!’. Μιλάμε για φριχτά πράγματα. Βιασμούς και σεξουαλική κακοποίηση έκαναν και οι ένοπλες δυνάμεις που μάχονταν κατά της Κυβέρνησης. Υπήρξαν και κρούσματα όπου εξτρεμιστές πετούσαν ανθρώπους από τις οροφές σπιτιών. Άλλες στρατιωτικές και μη ομάδες είχαν τιμωρήσει γυναίκες με λιθοβολισμό, βασανισμό και κακοποίηση. Σε περιοχές ελεγχόμενες από το Ισλαμικό κράτος δε κορίτσια σε ηλικία 14 ετών ή και πιο μικρά υποχρεώνονται να παντρευτούν μαχητές ή πολεμιστές.
