Ένα από τα πιο αγαπητά πτηνά- γιατί ναι ανήκουν στην κατηγορία των πτηνών!- ίσως γίνουν και από τα σπάνια– οι πληθυσμοί τους θα χάσουν τους οικότοπους στους οποίους ζουν σήμερα. Ως αποτέλεσμα αυτού θα αναγκαστούν να αναζητήσουν νέους τόπους για να σχηματίσουν τις αποικίες τους. Αν δεν τους βρουν, θα οδηγηθούν ακόμα και στην εξαφάνιση.
Όπως ταιριάζει στο όνομά τους άλλωστε, οι βασιλικοί πιγκουίνοι είναι εκλεκτικά πτηνά. Για να σχηματίσουν τις αποικίες τους και να ζευγαρώσουν, να γεννήσουν τα αβγά τους και να μεγαλώσουν τα μικρά τους επί έναν χρόνο, χρειάζονται νησιά τα οποία έχουν ανεκτές θερμοκρασίες καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, δεν έχουν γύρω τους θαλάσσιους πάγους και διαθέτουν ομαλές ακτές με άμμο ή βότσαλα. Ακόμη πιο σημαντική προϋπόθεση είναι, επίσης, να έχουν σε κοντινή απόσταση μια σταθερή πηγή άφθονης τροφής ώστε να ταΐζουν τα μικρά τους.
Που «έχτιζαν τα σπίτια τους» μέχρι τώρα
Εδώ και χιλιάδες χρόνια οι βασιλικοί πιγκουίνοι επιλέγουν για τις αποικίες τους τα νησιά που βρίσκονται στη λεγόμενη «αδριατική σύγκλιση», μια ζώνη στον Νότιο Παγωμένο Ωκεανό όπου τα ψυχρότερα νερά που κινούνται από την Ανταρκτική προς τα βόρεια συναντώνται με θερμότερα νερά που κατεβαίνουν νότια, συγκεντρώνοντας τεράστιες ποσότητες ψαριών σε μια σχετικά μικρή περιοχή.
Εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, όμως, το σημείο σημείο συνάντησης μετακινείται και απομακρύνεται από τα νησιά όπου ζούσαν μέχρι τώρα οι πιγκουίνοι. Έτσι, τα ενήλικα πτηνά αναγκάζονται να κολυμπούν ολοένα και πιο μακριά για να βρουν τροφή, με αποτέλεσμα τα μικρά τους να παραμένουν νηστικά στις ακτές για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα ξεπερνώντας τα περιθώρια αντοχής των μικρών χωρίς φαγητό. Ως συνέπεια αυτού οι πληθυσμοί των βασιλικών πιγκουίνων θα υποστούν μαζικές καταρρεύσεις, εκτός και αν βρουν άλλα μέρη να εγκατασταθούν.
Το αντικείμενο της έρευνας
Ερευνητές με επικεφαλής τον Εμιλιάνο Τρούκι από το Πανεπιστήμιο της Φεράρα στην Ιταλία και τη Σελίν Λε Μποέκ από το Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου στη Γαλλία ανέπτυξαν ένα βιοφυσικό οικολογικό μοντέλο το οποίο συνδύασαν με αναλύσεις του γονιδιώματος για να ανασυνθέσουν τις αλλαγές που έχουν επέλθει στους πληθυσμούς των βασιλικών πιγκουίνων σε όλο τον πλανήτη τα τελευταία 50.000 χρόνια έτσι ώστε να εντοπίσουν τις περιοχές που θα είναι πιο ευάλωτες στο μέλλον.
Τότε, τώρα και το μέλλον των πιγκουίνων
Όσον αφορά στο παρελθόν διαπίστωσαν ότι οι προηγούμενες κλιματικές αλλαγές που είχαν οδηγήσει σε μεταβολές των θαλάσσιων ρευμάτων και της κατανομής του θαλάσσιου πάγου στην ανταρκτική σύγκλιση συνδέονται όλες με κρίσιμα επεισόδια στην ιστορία αυτού του είδους. Ωστόσο οι επιστήμονες επισημαίνουν πως το γεγονός ότι έχουν κατορθώσει να επιβιώσουν από τέτοιες σοβαρές κρίσεις αρκετές φορές μέχρι σήμερα, σημαίνει ότι είναι αρκετά «σκληρά» πτηνά και ενδεχομένως έχουν τον τρόπο να αντέξουν και πάλι.
Για το μέλλον, η εικόνα διαγράφεται ζοφερή. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, ως το 2100 το 41% των βασιλικών πιγκουίνων θα χάσουν τους οικοτόπους τους ολοκληρωτικά ενώ το 21% θα δουν τους οικοτόπους τους να αλλάζουν δραματικά καθώς οι αποστάσεις που θα πρέπει να διανύουν για να βρουν τροφή θα αυξάνονται διαρκώς. Αν δεν βρουν νέα κατάλληλα μέρη για να εγκατασταθούν, δυστυχώς, οι πληθυσμοί τους θα οδηγηθούν σε μαζικές απώλειες.
