#SmannaAfrica Ένα νηπιαγωγείο στην Τανζανία!

Του Θωμά Καλέση

Σε έναν κόσμο που κυριαρχεί ο ατομικισμός και η εξασφάλιση μιας καλής ζωής η οποία θα αφορά μόνο εμάς τους ίδιους, ο εθελοντισμός φαντάζει ως κάτι ρομαντικό και σε πολλές περιπτώσεις ως κάτι άπιαστο.

Κι όμως, δύο κοπέλες από τη Θεσσαλονίκη, η Σμαράγδα Αυγέρη (32) και η Άννα Μαργούτα (27)  σκοπεύουν σύντομα να πραγματοποιήσουν ένα ταξίδι ζωής στη μακρινή Τανζανία της Αφρικής, στο οποίο θα έχουν ως μοναδικό στόχο την ανέγερση ενός νηπιαγωγείου στο χωριό Γκόγνκο, που απαριθμεί αυτή τη στιγμή 2.000 κατοίκους στην ανατολική πλευρά της χώρας.

Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία, το σχολείο –το οποίο θα ανεγερθεί σε συνεργασία με τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Sana (karibusana.com) – θα έχει τη δυνατότητα να στεγάσει έως και 45 παιδιά μικρότερα των έξι ετών, που μέχρι σήμερα δεν έχουν πρόσβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Να σημειωθεί πως ήδη η Άννα Μαργούτα επισκέφθηκε την συγκεκριμένη κοινότητα τον περασμένο Δεκέμβρη με μια ομάδα 25 εθελοντών από την Ελλάδα (συγκεκριμένα τους #Wheeling2help) και συμμετείχε σε ένα από τα προγράμματα που αφορούν τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των κοινοτήτων. Αφότου επέστρεψε όμως, η αναζήτηση για κάτι καινούργιο που θα ανακούφιζε περαιτέρω τη ζωή των παιδιών που ζουν στη μακρινή Τανζανία είχε ήδη ξεκινήσει.

Ακολούθησε πλήθος διαδικτυακών συναντήσεων με τους ανθρώπους της Sana προκειμένου να καταλήξουν από κοινού σε ένα σχέδιο με σκοπό τη διευκόλυνση της λειτουργίας σχολικής κοινότητας του χωριού Γκόνγκο. Και η ανάγκη δημιουργίας ενός νηπιαγωγείου ήταν στην κορυφή της λίστας των προτεραιοτήτων. Ως εκ τούτου αυτή θα είναι και η αποστολή τους.

 

Γιατί στο χωριό Γκόνγκο

Πολλοί θα αναρωτιέστε πως και γιατί επιλέχθηκε ένα μικρό χωριό –όπως το Γκόνγκο – για την υλοποίηση του έργου.

Επιλέχθηκε διότι στο μικρό αυτό χωριό της Τανζανίας, υπάρχει μόλις ένα δημοτικό σχολείο αποτελούμενο από δύο αίθουσες, άρα και δύο δασκάλους. Ένα σχολείο που προσπαθεί να στεγάσει περισσότερα από 430 παιδιά ηλικίας από 7 έως και 12 ετών.

Τούτο σημαίνει ότι τα παιδιά μικρότερης ηλικίας δεν έχουν την παραμικρή πρόσβαση στην εκπαίδευση και τις δραστηριότητές της. Στόχος των δύο εθελοντριών είναι να παρέχουν στα παιδιά αυτά τη δυνατότητα να εισέλθουν στο εκπαιδευτικό σύστημα από μικρή ηλικία όπως συμβαίνει τουλάχιστον στις οργανωμένες κοινωνίες.

 

Οι πόροι  ολοκλήρωσης του εγχειρήματος

Ο εθελοντισμός δεν είναι μια απλή υπόθεση. Πέρα από τη διάθεση παροχής βοήθειας σε ανθρώπους που στερούνται τα βασικά, χρειάζεται και οικονομικούς πόρους. Ως εκ τούτου η μέχρι τώρα οικονομική στήριξη που έχουν στηρίζεται κυρίως στις δικές τους πενιχρές οικονομικές δυνατότητες αλλά και στην καμπάνια που ξεκίνησαν από το μηδέν  μέσω ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης.

Ήδη διαχειρίζονται την σελίδα στο Facebook με τίτλο: Χτίσε ένα σχολείο στην Αφρική, στην οποία μπορεί να μάθει κανείς, όλες τις λεπτομέρειες του εγχειρήματος, ενώ μέχρι στιγμής με τη συγκινητική συνδρομή  των φίλων και του κοινωνικού τους περίγυρου έχουν καταφέρει να συγκεντρώσουν ένα σημαντικό ποσό από τα 7.000 ευρώ που απαιτούνται για την ανέγερση του σχολείου.

Στόχος τους ωστόσο παραμένει η γνωστοποίηση της δράσης τους στο ευρύ κοινό, ώστε το μήνυμά τους να έχει απήχηση και η αποστολή τους να μετουσιωθεί σε έργο. Και αυτή η πραγματικότητα λέει πως η προσφορά είναι τελικά απλή διαδικασία. Οι ενδοιασμοί και οι επιφυλάξεις μπορούν να ξεπεραστούν. Ο Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός, Sana, ιδρυτής του οποίου είναι ο ελληνικής καταγωγής, Κώστας Κουκούλης, εγγυάται ότι το έργο θα υλοποιηθεί τηρώντας όλες τις πρέπουσες διαδικασίες διαφάνειας.

Για τον λόγο αυτό κάθε δωρεά συνοδεύεται και από το αντίστοιχο παραστατικό, ενώ οι τρόποι που μπορεί κανείς να επικοινωνήσει μαζί τους είναι α) είτε μέσω της σελίδας τους στο facebook (@smanaafrica) β) είτε μέσω της επίσημης σελίδας της καμπάνιας όπου καταγράφονται αναλυτικά όλα τα παραπάνω όπως επίσης και οπτικοακουστικό υλικό https://gogetfunding.com/construction-of-nursery-school-fundraising-sana).

Ας δώσουμε όλοι μαζί μια ώθηση στο εγχείρημα. Αξίζει σίγουρα τον κόπο…

“Δεν μπορούσα να ξεχάσω τα βλέμματα”

Το politik.gr έψαξε, βρήκε τις δύο εθελόντριες και μίλησε μαζί τους για το εγχείρημα το οποίο θέλουν να πραγματοποιήσουν με την ανέγερση ενός νηπιαγωγείου στην Τανζανία.

“Τον περασμένο Δεκέμβρη έλαβα μέρος στο εθελοντικό ταξίδι ΜyQuest της ομάδας Wheeling2help μαζί με άλλους 25 Έλληνες, το οποίο ήταν υποστηριζόμενο από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό SANA που δραστηριοποιείται στην κοινότητα Γκόνγο της Τανζανίας. Επιστρέφοντας στον δυτικό κόσμο, είδα τον τρόπο σκέψης μου να αλλάζει και ένιωσα μέσα μου πως κάτι έχει μείνει ανεκπλήρωτο όσον αφορά την Τανζανία” τόνισε αρχικά η Άννα Μαργούτα και πρόσθεσε: “Δεν μπορούσα να αφήσω έτσι απλά πίσω μου τα βλέμματα εκείνων των παιδιών που χωρίς να σε γνωρίζουν, σου χάριζαν το πιο απλό πράγμα: απεριόριστη και ανιδιοτελή αγάπη. Εκφράζοντας τις εντυπώσεις και τις ανησυχίες μου στη Σμαράγδα, κατέληξα στο ότι θα γυρίσω να κάνω έργο. Και η Σμαράγδα απλώς με εξέπληξε και μου έδωσε άπειρη δύναμη λέγοντας μου την επόμενη μέρα «Θα το κάνουμε μαζί»! Πιστέψαμε στον κόσμο. Και να ‘μαστε μετά από ένα μήνα..”

Πόσο κοντά στην πραγματοποίηση του ταξιδιού βρισκόμαστε; “Αρχικά να σημειώσουμε πως πίσω από όλο αυτό το εγχείρημα βρίσκεται ο οργανισμός Saving Africa’s Nature, χωρίς τον ιδρυτή του οποίου -κο Κώστα Κουκούλη- και τους ανθρώπους του που μας έδειξαν εμπιστοσύνη από την πρώτη στιγμή, δε θα είχαμε καταφέρει να πραγματοποιήσουμε αυτήν την πρωτοβουλία. Για ένα τόσο απαιτητικό εγχείρημα το ξεκίνημα ήταν πολύ δυναμικό. Έχουμε ήδη καταφέρει όλοι μαζί να συγκεντρώσουμε το 30 τοις εκατό του τελικού στόχου. Ενημερώνουμε συνεχώς τον κόσμο για την πορεία του έργου και σκοπός μας είναι να παρέχουμε εγγύηση και συνέπεια” συμπληρώνει η μία εκ των δύο εθελοντριών.

Τα κίνητρα ενός εθελοντή

Οι δράσεις του εθελοντισμού δεν είναι ακόμη ευρεία γνωστές στη χώρα μας. Ποια είναι τα κίνητρα κάποιου που αποφασίζει να κινητοποιηθεί με αυτόν τον τρόπο; Η Σμαράγδα Αυγέρη εξηγεί: “Η πρώτη σκέψη που μου έρχεται στο μυαλό είναι η εμπειρία της Ειδομένης, γι’ αυτό και δε θα σταθώ σε απαντήσεις όπως αυτές της απόκτησης εμπειριών ή θέλησης αλληλεπίδρασης με άλλους πολιτισμούς οι οποίες ευσταθούν μεν, αλλά από μόνες τους δεν αρκούν. Αυτό που με σόκαρε τότε λοιπόν σ αυτούς τους ανθρώπους που άφηναν ίσως και καθημερινά τα σπίτια τους και τις οικογένειες τους για να προσφέρουν ανιδιοτελώς σ’ εκείνο το πρώτο κύμα προσφύγων σε απόγνωση που βρέθηκε ξαφνικά δίπλα από την πόρτα μας, ήταν το ανίκητο συναίσθημα πως δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. Αυτό μου μεταφέρθηκε από τις ομάδες εθελοντών που συναναστράφηκα” αναφέρει.

Και προσθέτει: “Επομένως, ίσως το πρώτο και κύριο είναι η εσωτερική ανάγκη του καθενός που νιώθει δυνατός και τυχερός να σκεφτεί συλλογικά, να κοιτάξει δίπλα του χωρίς να αποστρέψει το βλέμμα, να μη φοβηθεί και να δράσει. Αν κάτι νομίζω αποτρέπει τον κόσμο από το να συνεισφέρει δεν είναι η πρόθεση. Ευαισθησίες φέρουμε ίσως όλοι, ή έστω η πλειοψηφία. Είναι ότι αδυνατεί ή δυσκολεύεται να συνειδητοποιήσει το πόσο απλό είναι τελικά να ξεβολευτείς και παράλληλα πόσο λυτρωτικό. Μας απορροφούν τόσο έντονα οι ζωές μας και η καθημερινότητα μας που αν σηκώσουμε το κεφάλι και πάρουμε μια ανάσα θα δούμε πως μπορούμε και πέρα από αυτό που γνωρίζουμε, φτάνει ν’ απλώσουμε το χέρι”.

Όσο για το τι θα συνιστούσε πλήρη ικανοποίηση η Άννα και η Σμαράγδα, το εξηγούν στο politik.gr. 

“Ο Nelson Mandela είχε πει πως «Η εκπαίδευση είναι το πιο ισχυρό όπλο που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να αλλάξεις τον κόσμο». Μαζί, εμείς και εσείς, θα δίνουμε σε μικρά παιδιά για πολλά χρόνια την ευκαιρία να εισέρχονται στο εκπαιδευτικό σύστημα, να δέχονται φροντίδα και προσοχή από πολύ νωρίς, να εξοικειώνονται με το θεσμό του σχολείου και να έχουν θέληση να συνεχίσουν να μορφώνονται.

Γιατί έτσι θα καταφέρουν να καλυτερέψουν τη ζωή τους. Από την άλλη, μέσω αυτής της ανταπόκρισης του κόσμου και ειδικότερα της νεολαίας, καταφέρνουμε να δείξουμε πως στις δύσκολες εποχές που ζούμε υπάρχει ακόμη ανθρωπιά, αγάπη και αλληλεγγύη μέσα μας: έννοιες τις οποίες τείνουμε όλοι να ξεχνούμε. Και θέληση. Πολλή θέληση να φτιάξουμε τον κόσμο μας πιο όμορφο!”.


*Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik Press στις 29 Μαρτίου του 2019 

Loading