Του Γιάννη Συμεωνίδη
Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εδώ και καιρό, και η Φώφη Γεννηματά εσχάτως να ζητούν πρόωρες εκλογές, ωστόσο και οι δυο τους γνωρίζουν ότι το μαχαίρι και το καρπούζι βρίσκονται στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος θα επιλέξει με δύο εναλλακτικά κριτήρια.
Πρώτον, θα εξετάσει αν μπορεί να κερδίσει τις εκλογές.
Αν δεν το μπορεί, τότε θα επιλέξει το χρόνο κατά τον οποίο θα τις χάσει με τη μικρότερη διαφορά.
Σύμφωνα, μάλιστα, με όσα μας εξομολογήθηκε στενός συνεργάτης του, ο πρωθυπουργός θα επιλέξει το χρόνο προσφυγής στις κάλπες πιθανότατα τον Μάρτιο του 2019 και με βάση τα δημοσκοπικά ευρήματα της εποχής.
Αν αυτό επαληθευτεί, τότε το 2018 δεν πρόκειται να είναι προφανώς εκλογική χρονιά και γιατί δεν το επιθυμούν οι Ευρωπαίοι δανειστές μας.
Οι τελευταίοι εκτιμούν πως αν η Ελλάδα θέλει μια καθαρή έξοδο και την απρόσκοπτη χρηματοδότησή της από τις αγορές, τότε είναι αδιανόητο για τον κ. Τσίπρα να ριψοκινδυνεύσει πολιτική αστάθεια που πιθανόν να επιφέρει μια μετεκλογική αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης.
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι, μάλιστα, μας επισημαίνουν πως κι ο κ. Μητσοτάκης έχει ακούσει από το στόμα ανώτατων Ευρωπαίων αξιωματούχων, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στην Αθήνα, πως είναι προτιμότερο για τη χώρα οι εκλογές να διεξαχθούν προς το τέλος της τετραετίας, αν όχι στο τέλος της.
Γι’ αυτό και οι ίδιες κυβερνητικές πηγές χαρακτηρίζουν “κούφιο λεονταρισμό” το αίτημα για πρόωρες εκλογές των Μητσοτάκη- Γεννηματά, που εντάσσεται στο πλαίσιο συσπείρωσης κι εγρήγορσης των κομμάτων τους.
Τα δύο σενάρια
Σύμφωνα με τα σενάρια που κυκλοφορούν στο Μαξίμου, αν η δημοσκοπική διαφορά τον προσεχή Μάρτιο κινείται γύρω στις πέντε μονάδες, τότε το πιθανότερο είναι ο κ. Τσίπρας να στήσει διπλή κάλπη- ευρωεκλογές και βουλευτικές- το Μάιο με το σκεπτικό πως η αγανάκτηση των πολιτών θα διοχετευθεί στην ευρωκάλπη και στην εθνική ναι μεν θα ηττηθεί, αλλά με διαχειρίσιμους όρους.
Αν, πάλι, η διαφορά είναι κάτω από τις πέντε μονάδες, ο κ. Τσίπρας θα ρισκάρει βουλευτικές εκλογές μαζί με αυτοδιοικητικές τον Οκτώβριο, ποντάροντας και σε τοπικές συμμαχίες με το ΚΙΝΑΛ για να κρατηθεί στην εξουσία.
