Τη στήριξή της στον απεργό πείνας και δίψας, Βασίλη Δημάκη, εκφράζει ο γενικός γραμματέας της Λαϊκής Ενότητας, Π. Λαφαζάνης. Παράλληλα, καταγγέλλει τη διευθύντρια του Νοσοκομείου Φυλακών για «αυταρχική και απάνθρωπη στάση», καθώς δεν επέτρεψε στον ίδιο και την ηγεσία της ΛΑΕ να περάσει «ούτε το κατώφλι» του Νοσοκομείου.
Αναλυτικά η δήλωση που έκανε ο Π. Λαφαζάνης για τον Βασίλη Δημάκη:
«Τη στιγμή που η ζωή του απεργού πείνας και δίψας, του φυλακισμένου Βασίλη Δημάκη, ο οποίος βρίσκεται τώρα κάτω από άθλιες συνθήκες στο Νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού, κρέμεται πραγματικά από μια κλωστή , τόσο ο Σταύρος Κοντονής όσο και η Διευθύντρια του Νοσοκομείου Φυλακών του Κορυδαλλού επιδεικνύουν μια κατ’ εξοχήν ανάλγητη και αυταρχική συμπεριφορά, η οποία αγγίζει τα όρια της αναισθησίας.
Καταγγέλλω ευθέως την Διευθύντρια του Νοσοκομείου των φυλακών Κορυδαλλού, την οποία επισκέφτηκα μαζί με τη Μάνια Μπαρσέφσκι στο Νοσοκομείο των Φυλακών, για ακραία αυταρχική και αλαζονική στάση .
Κατ’ αρχάς είναι ντροπή ότι η κυρία διευθύντρια αντί να μας δεχθεί στο γραφείο της, μας συνάντησε έξω από την κεντρική πόρτα του Νοσοκομείου, λες και είχε να αντιμετωπίσει τρομοκράτες και όχι εκπροσώπους δημοκρατικού πολιτικού κόμματος.
Η Διευθύντρια των Φυλακών, λοιπόν, προφανώς με την έγκριση του πολιτικού προϊσταμένου της Στ. Κοντονή, γνωστού για το μέγα καύχημα του, τους σκοτεινούς ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, δεν μας επέτρεψε καν να δούμε τον απεργό πείνας και δίψας Βασ. Δημάκη, προφασιζόμενη ότι δεν είχαμε άδεια προς τούτο από το Συμβούλιο Φυλακών, στο οποίο θα έπρεπε να είχαμε υποβάλλει αίτηση.
Όταν της εξηγήσαμε ότι οι περιστάσεις είναι τελείως έκτακτες και ότι από στιγμή σε στιγμή μπορεί να συμβεί με ευθύνη τους το μοιραίο και ότι αυτό το θέμα έχει μείζονες ανθρώπινες αλλά και πολιτικές διαστάσεις και πως είναι υποχρέωση και καθήκον μας να ευαισθητοποιηθούμε χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση, γιατί φοβούμεθα ότι ο απεργός πείνας και δίψας, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, βρίσκεται σε τραγική κατάσταση, η διευθύντρια των φυλακών έμοιαζε να ζει στον δικό της κόσμο και μας αντιμετώπισε, σχεδόν, προσβλητικά και περιφρονητικά, χωρίς να κάνει καν τον κόπο να μας ενημερώσει για την κατάσταση του Βασίλη Δημάκη.
Το αίτημα του Βασίλη Δημάκη να σπουδάσει υπό ανθρώπινες συνθήκες είναι εύλογο. Όταν ένας κρατούμενος διακινδυνεύει την ίδιου την ύπαρξη και διεκδικεί με τέτοιο κόστος την μόρφωση του, δίνοντας ακόμα και την ζωή του για να σπουδάσει, νομίζω ότι αξίζει μιας ευκαιρίας και μιας ιδιαίτερης ευαισθησίας. Άλλως, ο σωφρονισμός είναι κενό γράμμα.
Φοβούμαι ότι, τηρουμένων των αναλογιών, η κυβέρνηση επιδεικνύει απέναντι στον Βασ. Δημάκη μια στάση ανάλογη με εκείνη της αποικιοκρατικής Βρετανικής κυβέρνησης προς τον Μπόμπυ Σάντς που τον οδήγησε στον θάνατο.
Βεβαίως τα μνημόνια μετάλλαξαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο, όμως, όσο να φτάνει στα όρια της φυσικής εξόντωσής ανθρώπων που διεκδικούν με τίμημα την ίδια τους την ύπαρξη, μια ζωή με κάποιο νόημα;».
