Του Γιάννη Συμεωνίδη
Τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση, όπως πληροφορούμαστε, είχαν ενημερωθεί εγκαίρως από τον βοηθό υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Γουές Μίτσελ, πως ο Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν σκεφτόταν εκλογικό αιφνιδιασμό.
Δεν ήταν, άλλωστε, καθόλου τυχαία η δήλωση του Αμερικανού πρεσβευτή στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ, πως οι επόμενοι δύο μήνες θα ήταν πολύ δύσκολοι για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Οι Αμερικανοί εκτιμούν πως ο πρόεδρος της Τουρκίας θα θελήσει να εκμεταλλευτεί τη στρατιωτική του επικράτηση και προέλαση στη βόρεια Συρία, τη σύσφιγξη των σχέσεων με τη Ρωσία και πως το παίζει νταής με τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Μεγάλος του στόχος με ορίζοντα το 2023, όταν και συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ίδρυση του τουρκικού κράτους, είναι η γερή θεμελίωση του νεοοθωμανικού κράτους και η άμεση σύγκρισή του με τον Κεμάλ Ατατούρκ.
Στο Μαξίμου και στο υπουργείο Εξωτερικών σχεδιάζεται ήδη η νέα στρατηγική απέναντι στην Τουρκία, η οποία το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται να κλιμακώσει τις απειλές της, κυρίως στην κυπριακή ΑΟΖ, χωρίς να αποκλείεται και θερμό επεισόδιο.
Δέλεαρ για ΗΠΑ
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Αλέξης Τσίπρας κι ο Νίκος Κοτζιάς επιδιώκουν την ενίσχυση των σχέσεων με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Ως δέλεαρ στους Αμερικανούς τίθεται το ναυπηγείο της Σύρου για να χρησιμοποιηθεί ως βάση συντήρησης κι ανεφοδιασμού των αμερικανικών πολεμικών πλοίων που βρίσκονται στη νοτιοανατολική Μεσόγειο και τον Περσικό Κόλπο.
Την ίδια ώρα, η βάση της Ανδραβίδας είναι δυνατό να υποκαταστήσει, έστω μερικώς, το τουρκικό Ιντσιρλίκ.
Στο ίδιο μήκος κύματος, προετοιμάζεται η ίδρυση Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, καθώς και η συγκρότηση ενός Ανωτάτου Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας με την Κυπριακή Δημοκρατία.
“Μαζεύει” τον Καμμένο
Ο πρωθυπουργός, εξάλλου, αντιλαμβανόμενος την κρισιμότητα των στιγμών επιχειρεί να τιθασεύσει το άγριο ταμπεραμέντο του Πάνου Καμμένου και είναι αλήθεια ότι τις τελευταίες ημέρες τουλάχιστον ο Φώτης Κουβέλης εμφανίζεται περισσότερο “γεράκι” από τον υπουργό Άμυνας.
Η Αθήνα επιδιώκει από εδώ και πέρα να φτάνει στην Άγκυρα μια ενιαία γραμμή και να μην της δίνει πάτημα για κλιμάκωση της επιθετικότητας.
