Κάνοντας εν μέρει δεκτή την αίτηση αναστολής του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής για τη χορήγηση ασύλου, ελεύθερος αλλά υπό καθεστώς αυστηρής προστασίας έμεινε ο πρώτος (από τους οκτώ) Τούρκος αξιωματικός, μέχρι την τελική κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έρθει στις 4 Μαΐου.
Μέχρι τότε το ΣτΕ έκρινε ότι «δεν πρέπει να χορηγηθούν στον αξιωματικό, ταξιδιωτικά έγγραφα, να ορίσει ως τόπο διαμονής του συγκεκριμένη και μη δημοσιοποιούμενη διεύθυνση και να του επιβάλει την υποχρέωση να εμφανίζεται καθημερινά στο αστυνομικό τμήμα του τόπου διαμονής του».
“Το δημόσιο οφείλει να λάβει αναγκαία μέτρα προστασίας”
Επιπλέον από το Δικαστήριο επισημαίνεται ότι το δημόσιο οφείλει να λάβει κάθε αναγκαίο και πρόσφορο μέτρο με σκοπό την αποτελεσματική επιτήρηση και προστασία του Τούρκου αξιωματικού. Στην περίπτωση που δεν τηρηθούν τα μέτρα αυτά, η απόφαση μπορεί να ανατραπεί όπως αναφέρει το σκεπτικό της ολομέλειας.
Συγκεκριμένα, στο σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ υπογραμμίζεται ρητά μεταξύ άλλων ότι «η αναγνώριση ενός προσώπου ως δικαιούχου διεθνούς προστασίας συνδέεται άρρηκτα με τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, η οποία οφείλει ως μέλος της διεθνούς κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης να σέβεται και να εφαρμόζει τη Σύμβαση της Γενεύης που αποτελεί τον «ακρογωνιαίο λίθο» για την προστασία των προσφύγων».
