Του Γιάννη Συμεωνίδη
Προφανώς και δεν είναι τυχαία η κλιμάκωση της έντασης με την οποία η ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει την τουρκική προκλητικότητα ένα μήνα ακριβώς μετά από τη σύλληψη των δύο Ελλήνων αξιωματικών κι ενώ δεν έχει ακόμα ανακοινωθεί το σε βάρος τους κατηγορητήριο.
Ο ευθύς χαρακτηρισμός “σουλτάνος” για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και οι σε ανάλογο κλίμα δηλώσεις του Δημήτρη Τζανακόπουλου μαρτυρούν τον εκνευρισμό του Μαξίμου για μια κατάσταση που δείχνει εκτός ελέγχου.
Στην κυβέρνηση αξιολογούν τις ενέργειες της Άγκυρας όχι τόσο στη βάση των ενεργειακών της επιδιώξεων στην κυπριακή ΑΟΖ όσο με το κουρδικό ζήτημα.
Ο φόβος του τουρκικού κατεστημένου για τη δημιουργία κουρδικού κράτους που μπορεί να οδηγήσει και σε απώλεια τουρκικών εδαφών στα νοτιοανατολικά της χώρας οδηγούν τη γείτονα σε απώλεια της ψυχραιμίας της και στην αντιπαράθεση όχι μόνο με την Ελλάδα, αλλά και με την ΕΕ, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Την ίδια ώρα, κυβερνητικές πηγές απαντούν σε όσους τις κατηγορούν για κωλυσιεργία πως στην πρώτη φάση της διαχείρισης του ζητήματος προσπάθησαν να υιοθετήσουν μια πολιτική γραμμή διαπραγμάτευσης, η οποία δεν θα δημιουργούσε μείζον διπλωματικό επεισόδιο, καθώς η βασική μέριμνα ήταν η επιστροφή των δύο στρατιωτικών όσο το δυνατό γρηγορότερα στην Ελλάδα.
Γι’ αυτό και δεν κλιμάκωσαν άμεσα την αντιπαράθεση με την Τουρκία, προκειμένου να διερευνηθεί η δυνατότητα να επιλυθεί το συγκεκριμένο ζήτημα χωρίς οξύνσεις και δίχως εντάσεις.
Ωστόσο έχει γίνει πλέον κατανοητό και στους ίδιους ότι η Τουρκία αξιοποιεί την υπόθεση για πολιτικούς λόγους και με σκοπό να πείσει την κοινή γνώμη και στη χώρα μας πως ο Αλέξης Τσίπρας είχε έρθει σε συμφωνία με τον κ. Ερντογάν για παράδοση των οκτώ Τούρκων πραξικοπηματιών στην τουρκική δικαιοσύνη.
Από εκεί και πέρα, στην κυβέρνηση υπεραμύνονται της απόφασής τους να ανοίξουν όλα τα εθνικά θέματα και να διαπραγματευτούν με ΠΓΔΜ κι Αλβανία για την επίλυσή τους.
Σύμφωνα με το σκεπτικό τους, οι λύσεις-πακέτα που προετοιμάζονται στο παρασκήνιο με Σκόπια και Τίρανα θα απελευθερώσουν στη συνέχεια ανθρώπινους πόρους προκειμένου η διπλωματία μας να επικεντρωθεί στον πιο δύσκολο γείτονα, ο οποίος είναι βεβαίως η Τουρκία.
Και μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, αναρωτιούνται ποιες θα είναι οι συνέπειες αν οδηγηθούμε σε ναυάγιο στη διαπραγμάτευση με την ΠΓΔΜ για το ονοματολογικό και τις αλλαγές στο σκοπιανό Σύνταγμα ή δεν επιτευχθεί συμφωνία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Αλβανία και για την προστασία της ελληνικής εθνικής μειονότητας της Βορείου Ηπείρου.
Φοβούνται, δηλαδή, μήπως το “πλοίο” αρχίσει να μπάζει από πολλά σημεία και τι συνέπειες θα έχει αυτό για την ευστάθειά του…
