Αρβανίτης στο “P”: “Ποτέ άλλοτε η μάχη τόσο καθαρά ταξική”

Συνέντευξη στον Γιάννη Συμεωνίδη

Είναι καθαρό πια ότι βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Αν, δηλαδή, θα επικρατήσουν οι πολιτικές της ακραίας Δεξιάς με τους σκοτεινούς συμμάχους της και την παρασιτική ελίτ που χτύπησε έναν ολόκληρο λαό ή αν θα ενισχυθεί η Αριστερά με την προοδευτική συμμαχία της για μια ουσιαστική αλλαγή στην πορεία της χώρας”, υπογραμμίζει, σε συνέντευξη που παραχωρεί στο Politik, ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Αρβανίτης. Ο γνωστός δημοσιογράφος, ο οποίος ανάμεσα σε όλες τις άλλες δημόσιες δράσεις του είναι κι άμισθος αντιπρόεδρος του ΚΕΘΕΑ εδώ και τρεις δεκαετίες, επισημαίνει πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η Δεξιά, η παρασιτική ελίτ που τον στηρίζει και τα δεκανίκια της Φώφης Γεννηματά ζητούν απλώς μια εκδικητική ρεβάνς.

Σε σχέση με τα ΜΜΕ, ο κ. Αρβανίτης τονίζει πως ένα μεγάλο μέρος των εργολάβων της ενημέρωσης έχει ταυτίσει τα συμφέροντά του με τον πρόεδρο της ΝΔ και την ακροδεξιά παράγκα του”, σημειώνοντας πως αυτό το αντισυριζαϊκό μένος δεν θυμάται να το έχουμε ξαναζήσει στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου: “Αυτός ο κύκλος θα κλείσει γιατί ο κόσμος τους έχει ήδη γυρίσει την πλάτη. Τα ρέστα τους παίζουν, αλλά έχουν τρεις αρνητικές συγκυρίες: Τον Τσίπρα αντίπαλο, τον Μητσοτάκη αρχηγό της ομάδας τους και το λαό ώριμο”.

Όσον αφορά την Αριστερά, ο υποψήφιος ευρωβουλευτής εκτιμά πως οφείλει πάντα να δημιουργεί συμμαχίες και γέφυρες γιατί, όπως αναφέρει με νόημα, πρέπει να ωριμάζει και να μην αδρανεί αλλιώς θα σαπίσει, χαρακτηρίζοντας παραλλήλως το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ την πιο δυνατή ομάδα.

“Εκδικητική ρεβάνς ζητά ο Μητσοτάκης”

Τι θα κρίνει το εκλογικό αποτέλεσμα; Οι παροχές, η σκανδαλολογία, ο φόβος για το τι μπορεί να φέρνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ή η απογοήτευση για το ό,τι ο Αλέξης Τσίπρας είχε υποσχεθεί περισσότερα από όσα κατάφερε;

Χρησιμοποιήσατε την λέξη «κατάφερε». Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας κατάφεραν πολλά μέσα στα χρόνια της χρεωκοπίας. Χρεωκοπίας μιας χώρας και ενός λαού για την οποία, ο κ. Μητσοτάκης με τους φίλους και συμμάχους του- δηλαδή την κυρία Γεννηματά και το κόμμα της – έχουν την αποκλειστική ευθύνη.   

Από τα δώρα της Siemens, τα δανεικά και αγύριστα του ΚΗΡΥΚΑ ΧΑΝΙΩΝ, τις offshore και τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, μέχρι τα δάνεια των κομμάτων τους, είναι πραγματικό θράσος να ζητάς την επιβεβαίωση για το ορθόν του εγκλήματος.

Είναι καθαρό πια ότι βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Αν δηλαδή θα επικρατήσουν οι πολιτικές της ακραίας Δεξιάς με τους σκοτεινούς συμμάχους της και την παρασιτική ελίτ που χτύπησε έναν ολόκληρο λαό ή αν θα ενισχυθεί η Αριστερά με την προοδευτική συμμαχία της για μια ουσιαστική αλλαγή στην πορεία της χώρας. Ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Βέμπερ, οι ακροδεξιές πολιτικές τους, πρέπει να λάβουν άλλο ένα ισχυρό μήνυμα στις 26 Μάη όπως και στις προηγούμενες κρίσιμες μάχες που χτυπούσαν έναν ολόκληρο λαό τόσο με την εξωτερική όσο και την εσωτερική τρόικα.  

Ο κ. Μητσοτάκης, η Δεξιά, η παρασιτική ελίτ που τον στηρίζει και τα δεκανίκια της κυρίας Γεννηματά ζητούν απλώς μια εκδικητική ρεβάνς.

Ο πρωθυπουργός συγκρότησε την Προοδευτική Συμμαχία με διακηρυγμένο στόχο το μέτωπο κατά του νεοφιλελευθερισμού και της ακροδεξιάς σε Ελλάδα κι Ευρώπη. Ούτε, όμως, ο ίδιος έθεσε στην κορυφή της προεκλογικής του ατζέντας το μέλλον της Ευρώπης, εστιάζοντας στην επίθεση κατά των πολιτικών του αντιπάλων και στη νέα του οικονομική πολιτική. Πότε, όμως, θα συζητήσουμε για το ευρωπαϊκό μας μέλλον αν όχι τώρα;

Η Αριστερά οφείλει πάντα να δημιουργεί συμμαχίες και γέφυρες. Δεν μπορεί να τη χαρακτηρίζει ο εγωισμός της απόλυτης αλήθειας. Πρέπει να ανοίγει δρόμους συνεργασίας και ενότητας του λαού, και αυτό το έχει αποδείξει μέσα από την ιστορική της διαδρομή.

Να είναι πάντα στην πρωτοπορία, αλλά με ανοιχτά μέτωπα και γέφυρες. Από το ΕΑΜ, την ΕΔΑ, την Ενωμένη Αριστερά, στο Συνασπισμό της Αριστεράς, στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ της νίκης και σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία.

Γιατί η Αριστερά πρέπει να ωριμάζει και να μην αδρανεί γιατί θα σαπίσει.

“Πρώτο τραπέζι πίστα στο μεγάλο φαγοπότι τα μίντια”

Πάντοτε υπήρχαν στρατευμένα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα, ποτέ όμως άλλοτε δεν ήταν τόσο βασιλικότερα του βασιλέως, είτε αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ είτε η ΝΔ, όπως σήμερα. Σας ανησυχεί το μέλλον της δημοσιογραφίας;

Γιατί ποτέ άλλοτε η μάχη δεν ήταν τόσο καθαρά ταξική. Και τοξική. Άλλωστε τα μίντια ήταν «πρώτο τραπέζι, πίστα» στο μεγάλο φαγοπότι και στήριξαν απόλυτα τις πολιτικές του χρηματιστηρίου, της Ολυμπιάδας, της αποβιομηχάνισης, της χρέωσης των νοικοκυριών με διακοποδάνεια- και όλα αυτά με το αζημίωτο φυσικά.

Ένα μεγάλο μέρος των εργολάβων της ενημέρωσης έχει ταυτίσει τα συμφέροντά του- με όχημα τα ΜΜΕ που ελέγχει- με τον κ. Μητσοτάκη και την ακροδεξιά παράγκα του. Αυτό το αντισυριζαϊκό μένος, δεν θυμάμαι να το έχουμε ξαναζήσει στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου.  

Αλλά και αυτός ο κύκλος θα κλείσει γιατί ο κόσμος τους έχει ήδη γυρίσει την πλάτη. Τα ρέστα τους παίζουν, αλλά έχουν τρεις αρνητικές συγκυρίες: Τον Τσίπρα αντίπαλο. Τον Μητσοτάκη αρχηγό της ομάδας τους. Και το λαό ώριμο.

Γιατί οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ να επιλέξουν Κώστα Αρβανίτη κι όχι κάποιον άλλον συνυποψήφιό σας; Τι το διαφορετικό θα κομίσετε στην Ευρωβουλή;

Εγώ λέω, ότι οι πολίτες αρκεί να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, και την επιλογή προσώπων θα δυσκολευτούν στα αλήθεια να την κάνουν. Τι γλυκός πονοκέφαλος, όμως! Η πιο δυνατή ομάδα! Γιατί, είναι και αυτή μια σημαντική διαφορά της Αριστεράς από την Δεξιά: εμείς ομάδα- αυτοί παράγοντες. Μεταξύ μας πάντως, ποτέ δεν έκρυψα είδηση κάτω από το μαξιλάρι μου….

Loading