Του Γιάννη Συμεωνίδη
Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει ότι η ψήφιση και υλοποίηση του τρίτου μνημονίου θόλωσε πολύ τις διαχωριστικές γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ από τον αποκαλούμενο «παλαιοκομματισμό», σε σημείο που αυτές να μην είναι ευδιάκριτες από τον μέσο ψηφοφόρο.
Γι’ αυτό και τόσο με το άρθρο του στην “Εφημερίδα των Συντακτών” το περασμένο Σάββατο όσο και με την ομιλία του σήμερα Τετάρτη στη συζήτηση στη Βουλή του νομοσχεδίου για την αναδοχή δεν στόχευσε μόνο στη συσπείρωση της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας- ιδίως ως προς την υπερψήφιση του επίμαχου άρθρου για την επέκταση της αναδοχής και στα ομόφυλα ζευγάρια-, αλλά και στο να ορίσει το πλαίσιο πάνω στο οποίο θα τεθεί η τελική διακύβευση των εκλογών, η οποία θα είναι «Τσίπρας ή Μητσοτάκης».
Γι’ αυτό, άλλωστε, και η προσωπική επίθεση στα ατού του προέδρου της ΝΔ, τα οποία συμπυκνώνονται στο ότι είναι ένας φιλελεύθερος πολιτικός ο οποίος μάχεται το λαϊκισμό.
Την ίδια ώρα, ξεκινά σιγά σιγά και η συζήτηση για τις υποψηφιότητες για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.
Ναι μεν είναι ακόμα νωρίς, αλλά ο πρωθυπουργός ήδη δέχεται εισηγήσεις να στηρίξει τον Γιάννη Μπουτάρη για τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης, στην περίπτωση βεβαίως που ο νυν δήμαρχος επιθυμεί να ξαναθέσει υποψηφιότητα.
Η εναλλακτική της Κουντουρά
Βασικό επιχείρημα όσων προκρίνουν αυτήν τη λύση- πέρα από το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει στη συμπρωτεύουσα κάποια προσωπικότητα που να συσπειρώνει γύρω της ευρύτερες δυνάμεις- είναι η θετική στάση που έχει κρατήσει ο κ. Μπουτάρης στο ζήτημα της επίλυσης του ονοματολογικού με την ΠΓΔΜ, επικροτώντας τη σχετική κυβερνητική πολιτική.
Στην περίπτωση, εξάλλου, που για διάφορους λόγους δεν προκριθεί επιλογή Μπουτάρη, υπάρχουν σκέψεις για την προώθηση της υποψηφιότητας της Έλενας Κουντουρά, της οποίας το έργο στο υπουργείο Τουρισμού έχει αποτιμηθεί με θετικό πρόσημο και μπορεί να χαρακτηριστεί κι ένα καλό «αποχαιρετιστήριο δώρο» στους ΑΝΕΛ, αφού η συνεργασία τους με το ΣΥΡΙΖΑ πιθανότατα τελειώνει με τη λήξη του βίου αυτής της κυβέρνησης.
