Η τραγουδίστρια Ειρήνη Παπαθανασίου στην Politic.gr: «Όσο πιο κοντά είσαι στο να μάθεις τον προορισμό σου τόσο πιο κοντά είναι και η ευτυχία»

Η συνάντησή μου με την Ειρήνη έγινε σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής της. Τράκαρε, ήταν σε διαδικασία μετακόμισης ενώ τέσσερις μέρες πριν είχε χάσει το σκυλί της. Το σκυλί που ήταν η αφορμή να φύγει από το σπίτι των γονιών της στα 16. Μεγάλωσαν μαζί και έμαθε να αγαπάει μέσα από τα μάτια του.


Η Ειρήνη είναι τραγουδίστρια – θα μαγευτείς από τη φωνή της. Είναι ευγενική, αληθινή…Είναι από τους ανθρώπους που ακόμη και αν μόλις έχετε γνωριστεί, θα σε κάνουν αγκαλιά και όχι χειραψία.


Φεύγοντας από αυτή τη συνέντευξη ένιωσα πιο πλούσια. Ίσως γιατί μου υπενθύμισε ότι πρέπει να κοιτάμε και μέσα μας, όχι μόνο έξω. Μέσα μας είναι η Ιθάκη μας. Και η Ειρήνη είναι τυχερή γιατί την έχει βρει.

-Τι άνθρωπος είναι η Ειρήνη;

Είμαι πολύ αυθόρμητη. Κάποιες φορές μου έχει βγει σε καλό άλλες φορές όχι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε θα το άλλαζα. Κατά τ’άλλα ακόμη προσπαθώ να ταιριάξω τα κομμάτια του παζλ της προσωπικότητάς μου. Πολλές φορές αναρωτιέμαι ποια είμαι, ποιος είναι ο σκοπός μου αλλά κάποια στιγμή φτάνεις σε έναν τοίχο. Θέλω να τον ρίξω αυτό τον τοίχο.

-Πώς ξεκίνησες την ενασχόλησή σου με το τραγούδι;

Στα 16 ξεκίνησα να τραγουδάω στα Μαμούνια στη Θεσσαλονίκη.

-Είχες κάποια αντίδραση από τους γονείς σου;

Οι γονείς μου δε μου ασκούσαν από μικρή κανέναν έλεγχο, με συνέπεια να μην έχω κάποιο περιορισμό στις κινήσεις μου. Πριν αρχίσω επαγγελματικά το τραγούδι, χόρευα οριεντάλ και rnb επομένως την κίνηση την είχα! Το παράδοξο είναι ότι ξεκίνησα να τραγουδάω ελληνικά τραγούδια χωρίς να τα ξέρω καθώς άκουγα μόνο ηλεκτρονική μουσική.

-Γιατί ηλεκτρονική;

Ίσως ήταν ένας τρόπος διαφυγής. Να μην νιώθω τίποτα… Γιατί με το ελληνικό τραγούδι νιώθεις και εγώ δεν ήθελα να νιώθω. Αφιέρωσα πολλές ώρες για να μελετήσω και να μάθω τα τραγούδια…Δηλώνω αυτοδίδακτη! Με βοήθησε πολύ ο κ. Μουρατίδης που με πίστεψε πολύ από την αρχή. Από τότε, δεν έχω σταματήσει να τραγουδάω. Σταμάτησα μόνο δύο χρόνια λόγω έρωτα και δυστυχώς αυτό το χρόνο εξαιτίας της πανδημίας.

-Δύσκολο να είσαι καλλιτέχνης στα χρόνια της πανδημίας…

Πολύ. Νεκρή περίοδος για όλους τους καλλιτέχνες. Αρχικά με πήρε από κάτω αλλά κατάλαβα ότι τίποτα δε μπορεί να με σταματήσει από το να τραγουδάω. Βρισκόμαστε με φίλους και τους τραγουδάω! Όλη αυτή η ενέργεια που νιώθουμε πρέπει να βγει προς τα έξω. Να κάνουμε αυτό που αγαπάμε.

-Στην καραντίνα επικράτησε η εναλλακτική διαδικτυακή διασκέδαση πχ συναυλίες μέσω ινσταγκραμ κτλ. Πιστεύεις αυτή η τάση ήρθε για να μείνει στην ελληνική διασκέδαση;

Ο Έλληνας δε θα σταματήσει ποτέ να πηγαίνει στα μπουζούκια. Το μπουζούκι δε θα πεθαίνει ποτέ! Καλές και οι συναυλίες μέσω σόσιαλ αλλά ο καλλιτέχνης δεν έχει με αυτόν τον τρόπο, άμεση επαφή με τον κόσμο. Δεν ξέρω κατά πόσο τον ΄΄φτιάχνει΄΄ έναν καλλιτέχνη να τραγουδάει μπροστά σε μια κάμερα.

-Μου ανέφερες ότι στα 15 άκουγες ηλεκτρονική μουσική γιατί δεν ήθελες να νιώθεις. Αυτό κρύβει από κάτω ίσως μια δύσκολη εφηβεία ή ακόμη και δύσκολα παιδικά χρόνια;

Ναι. Πέρασα δύσκολα παιδικά χρόνια. Έφυγα από το σπίτι μου 16 χρονών. Πήρα το σκυλί μου και πήγα να ζήσω μόνη μου σε δικό μου σπίτι. Μου άρεσε αυτό που έκανα… Πιο καλά ήταν έτσι για όλους. Τη Μίτση, το σκυλάκι μου, την έχασα πριν τέσσερις μέρες. Μαζί της μεγάλωσα, μαζί της αγάπησα, μαζί της κατάλαβα ότι υπάρχει ψυχή εκεί μέσα. Με κοιτούσε μέσα στα μάτια και με ένιωθε πιο πολύ απ’ότι ένας άνθρωπος.

Ποιο είναι το πιο σημαντικό μάθημα που σου δίδαξε η ζωή;

-Για να είμαι ειλικρινής δεν έχω μάθει τίποτα ακόμη. Οτιδήποτε έχω κάνει θα το ξανάκανα. Είμαι σίγουρη ότι μπορεί να ξανακάνω τη λάθος επιλογή. Δε νομίζω ότι μπορούμε να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να μην ξανακάνει τα ίδια λάθη. Δεν οδηγούμε εμείς το τιμόνι της ζωής μας. Κάποιος άλλος ξέρει καλύτερα για εμάς.

-Ποιες αλήθειες σε βοήθησε να δεις η ψυχανάλυση;

Είδα τα κενά μου. Όταν για παράδειγμα, δεν έχεις πάρει από κάπου αγάπη, την αναζητάς αλλού…Και ίσως να μην έχεις τα σωστά πρότυπα να την αναζητήσεις και χάνεις λίγο το δρόμο σου. Την αγάπη ψάχνω και θα την ψάχνω μια ζωή.

-Έχεις φίλους;

Αληθινούς φίλους; Ναι έχω τα σκυλιά! Όσον αφορά τους ανθρώπους, δεν έχω αληθινούς φίλους. Σίγουρα φταίω, επειδή δεν έμαθα να έχω δίπλα μου ανθρώπους ή δεν έχω μάθει να εμπιστεύομαι γιατί φοβάμαι. Έχω περιστασιακούς φίλους, τους φίλους της ΄΄σεζόν΄΄ όπως τους αποκαλώ, όσο κρατάει δηλαδή, και μια σεζόν στο μαγαζί. Φίλος για μένα είναι αυτός που θα σε πάρει τηλέφωνο και θα σου πει ΄΄Μου έλειψες, πάμε για έναν καφε;’’, ή αυτός που θα μου χτυπήσει το κουδούνι. Δε μου αρκεί ένα ΄΄γεια΄΄ στο facebook.

-Τι νομίζεις οτι σε μάγεψε περισσότερο σε αυτή τη δουλειά η πίστα ή το τραγούδι;

Το λάτρεψα το τραγούδι από την πρώτη στιγμή! Καταλαβαίνω ότι μπορώ να μεταφέρω στον κόσμο την αγάπη που θρέφω γι’αυτό. Μα περισσότερο αγάπησα την αγάπη του κόσμου! Ακόμη και όταν ήμουν πιτσιρίκα, έβλεπα στα μάτια του κόσμου μια λάμψη όταν με κοιτούσαν και καταλάβαινα ότι ήμουν ευπρόσδεκτη. Υπάρχει μια έντονη ανταλλαγή ενέργειας πάνω στην πίστα. Διψάω να βγω στην πίστα. Επομένως θα απαντήσω και τα δύο!

-Ακολουθείς κάποια ρουτίνα πριν βγεις στην πίστα;

Ναι, μου αρέσει να βγαίνω καθαρή ενεργειακά. Πετάω κάθε αρνητική ή θετική σκέψη. Κλείνω τα φώτα στο καμαρίνι μου και δε θέλω να δω ή να μιλήσω σε κανέναν. Κάνω εισπνοές – εκπνοές και διώχνω κάθε συναίσθημα χαράς ή λύπης.

-Πώς φαντάζεσαι την πρώτη σου δισκογραφία;

Προς το παρόν έχω βγάλει ένα τραγούδι το ΄΄Βόλτα στο Θεό’’. Είναι ένα τραγούδι με βαλκανική μουσική αλλά δεν είναι του στυλ μου. Εγώ ταυτίζομαι περισσότερο με λαϊκά ακούσματα. Όλα τα είδη μουσικής μπορώ να τα υποστηρίξω, η καρδιά μου όμως, χτυπάει για το λαϊκό. Μπορώ να τον κάνω εικόνα τον πρώτο μου δίσκο…Θέλω να κάνω ποιοτικά λαϊκά τραγούδια και θα ήθελα να συμπεριλάβω και κάποια τραγούδια που έχω γράψει εγώ. Γράφω από πολύ μικρή ηλικία στίχους και μουσική. Θα ήθελα επίσης, να τραγουδήσω διαχρονικά τραγούδια που θα ακούγονται και σήμερα και αύριο το ίδιο ευχάριστα.


-Πώς ένα τραγούδι γίνεται διαχρονικό;

Όταν μιλάει για αλήθεια. Όταν μιλάει για αγάπη. Νομίζω εκεί είναι η αλήθεια… Στην αγάπη.

-Συνεπώς αν περάσουμε τυχαία κάτω από το σπίτι σου θα ακούσουμε μόνο λαϊκή μουσική;

Καταρχήν το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ακούσεις μουσική! Δε βλέπω τηλεόραση, τη θεωρώ χάσιμο χρόνου. Μόνο μουσική παίζει μέσα στο σπίτι! Ανάλογα τί ώρα θα περάσεις! Από τις 8μ.μ. ακούμε κλασσική μουσική με την Αλεξάνδρα, για να μπούμε σε μια διαδικασία ύπνου. Της αρέσει πολύ! (σ.σ. Κάθε φορά που η Ειρήνη μιλάει για την Αλεξάνδρα -την κόρη της- φωτίζεται το πρόσωπό της). Το απόγευμα ακούμε ζωηρή μουσική και χορεύουμε. Όταν είμαι μόνη μου, μου αρέσει να ακούω λαϊκά…Βιτάλη, Πάολα, Τσαλιγοπούλου, Γιώτα Νέγκα…

-Ο μεγαλύτερος σου φόβος;

Η μοναξιά αλλά ταυτόχρονα είμαι και μοναχικός άνθρωπος. Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό! Θα το λύσω κάποτε!

-Τί είναι για σένα ευτυχία;

Το γνώθι σαυτόν είναι για μένα ευτυχία. Όσο πιο κοντά είσαι στο να μάθεις τον εαυτό σου και τον προορισμό σου τόσο πιο κοντά είναι και η ευτυχία. Το φως είναι η ευτυχία και το σκοτάδι η δυστυχία. Έτσι τα έχω συνδυάσει.

-Βέβαια η δουλειά σου έχει πολύ σκοτάδι…

Ναι, έχει πολύ σκοτάδι αλλά μπορείς να είσαι η άσπρη μπίλια στη μαύρη πλευρά του Γιν- Γιανγκ. Αυτή επιλέγω να είμαι. Επιλέγω να είμαι το φως στο σκοτάδι.

Την Ειρήνη Παπαθανασίου θα τη βρείτε στο χώρο ΒΙΕΤΝΑΜ Live μετά την επανεκκίνηση των νυχτερινών κέντρων διασκέδασης από την κυβέρνηση.

Loading