Ξεκίνησε σήμερα ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθήνας η δίκη των κατηγορουμένων για τη δολοφονία του Μάριου Παπαγεωργίου, τον Αύγουστο του 2012, η σορός του οποίου δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα.
“Ακολουθήσατε μια γραμμή στο πρωτόδικο δικαστήριο και ήταν καταδικαστική. Έχετε άλλη μια ευκαιρία να μιλήσετε, ίσως είναι η τελευταία. Η αλήθεια είναι πάντα λυτρωτική για όλους” ήταν τα πρώτα λόγια της προέδρου του δικαστηρίου προς τους τρεις από τους κατηγορούμενους, που θεωρούνται οι βασικοί πρωταγωνιστές της υπόθεσης.
Η κατάθεση της μάνας του Μάριου
Η μητέρα του άτυχου νέου Βαρβάρα Θεοδωράκη στην κατάθεση της μίλησε για την απαγωγή του γιου της ρίχνοντας βαρύ κατηγορώ στο φερόμενο ως βασικό πρωταγωνιστή, τον 73χρονο οικογενειακό φίλο τους ο οποίος, όπως είπε, που αποτελούσε πατρική φιγούρα για το γιο της και τη σύζυγό του.
“Το παιδί μου το δολοφόνησε με τα ίδια του τα χέρια…Είχα δυο οχιές μέσα στο σπίτι μου και έσκαψαν το λάκκο του παιδιού μου. Φάγανε το παιδάκι μου, δολοφόνοι, αλήτες”, είπε η γυναίκα κλαίγοντας. Στο πλευρό της συγγενείς και φίλοι οι οποίοι κρατώντας φωτογραφίες του Μάριου γέμισαν ασφυκτικά τη δικαστική αίθουσα.
Η μάρτυρας αναφέρθηκε στην 9η Αυγούστου 2012 όταν ο Μάριος εξαφανίστηκε και εκείνη δέχτηκε το πρώτο τηλεφώνημα από τους απαγωγείς οι οποίοι, είπε, της ζήτησαν ως λύτρα 620.000 ευρώ.
“Στον μόνο που είχα εμπιστοσύνη ήταν ο δολοφόνος…”
Ο πρώτος άνθρωπος που επικοινώνησε μαζί του ήταν, όπως υποστήριξε, ο 73χρονος κατηγορούμενος στον οποίο είχε τυφλή εμπιστοσύνη αφού της είχε πει οτι “ήταν πράκτορας της CIA και είχε υψηλές γνωριμίες. Έδειχνε άνθρωπος με κύρος, δεν φαινόταν φίδι… Μετά έμαθα ότι δεν είχε κάνει ποτέ φορολογική δήλωση και ζούσε από τις λαμογιές”.
Συγκλονισμένη η τραγική μητέρα, περιέγραψε τις απεγνωσμένες προσπάθειες της να βρει το γιο της και τον τρόπο που ο οικογενειακός τους φίλος την απέτρεψε να επικοινωνήσει με την αστυνομία. “Στον μόνο που είχα εμπιστοσύνη ήταν ο δολοφόνος… Θεωρούσα ότι έχω ειδοποιήσει την αστυνομία ειδοποιώντας το δολοφόνο” είπε.
“Να μου πείτε , σας παρακαλώ, που βρίσκονται τα κόκαλα του παιδιού μου, να πηγαίνω να του μιλάω …”
Περιέγραψε ακόμα τις αγωνιώδεις προσπάθειες της να συγκεντρώσει το ποσό που της ζητούσαν οι απαγωγείς και το φόβος της ότι θα σκοτώσουν το παιδί της. Κλαίγοντας η γυναίκα εξέφρασε την βεβαιότητα ότι ο γιος της δολοφονήθηκε από την πρώτη ημέρα και επικαλέστηκε τα ίχνη που εντόπισε η έρευνα μέσα στο αυτοκίνητο του το οποίο οι απαγωγείς της επέστρεψαν την επομένη της εξαφάνισης.
“Πιστεύω ότι έβαλαν το παιδί νεκρό στο πορτ παγκάζ …Ζητούσα να του μιλήσω και μου έλεγαν οτι “είναι μακριά” . Με πίεζαν να μαζέψω τα χρήματα. Ήξεραν την περιουσιακή μου κατάσταση…”. Η μάρτυρας περιέγραψε αναλυτικά τις επαφές που είχε με τον 73χρονο και τη σύζυγο του και τον τρόπο με τον οποίο έπαιζαν με τους φόβους, τις αγωνίες αλλά και το μυαλό της.
“Να μου πείτε, σας παρακαλώ, που βρίσκονται τα κόκαλα του παιδιού μου, να πηγαίνω να του μιλάω …” είπε απευθυνόμενη στους δικαστές κλαίγοντας με αναφιλητά . “Δεν θέλω να βλέπω τον αλήτη , το φονιά … Εγώ φταίω για όλα. Του είχα πει τα πάντα για την περιουσία μας”.
Η μάρτυρας κατέθεσε πως οι απαγωγείς είπαν σχεδιάσει και την δική της την οποία απέτρεψαν οι αστυνομικοί ενώ αίσθηση προκάλεσε η αναφορά της ότι υπήρχαν όπλα στο σπίτι του 73χρονου. “Τα είχα δει με τα μάτια μου. Ωστόσο δεν καταγράφηκαν από την αστυνομία ” υποστήριξε .
Υπενθυμίζεται ότι πρωτόδικα ο 73χρονος καταδικάστηκε σε ισόβια ενώ η σύζυγος του σε κάθειρξη 18 ετών. Στου υπόλοιπους κατηγορούμενους επιβλήθηκαν ποινές κάθειρξης έως έξι ετών.
