Ο φονικός αστεροειδής που πιστεύεται ότι έπεσε στη Γη πριν από περίπου 66 εκατομύρια χρόνια ο οποίος προκάλεσε και τον αφανισμό των δεινοσαύρων, πιθανό να προκάλεσε και μία σειρά από ηφαιστειακές εκρήξεις σε ξηρά και θάλασσα, οι οποίες να ολοκλήρωσαν το καταστροφικό έργο της πρόσκρουσης.
Η θεωρία αυτή ενισχύθηκε από τη στιγμή που Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν νέες ενδείξεις που στηρίζουν αυτό το σενάριο στο βυθό του Ειρηνικού και Ινδικού Ωκεανού.
Συγκεκριμένα, με τη συντριβή του αστεροειδούς διαμέτρου περίπου 10 χιλιομέτρων, δημιουργήθηκε ο πιο γνωστός κρατήρας του κόσμου, αυτός το Τσιξουλούμπ. Αυτός ο κρατήρας προκάλεσε ποικίλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις κατακλύζοντας τον πλανήτη με πυρκαγιές, καυτούς ανέμους , απότομες πτώσεις τις θερμοκρασίας μέχρι και σεισμούς πολύ ισχυρότερους από αυτούς της σημερινής εποχής.
Εκτός, όμως, από αυτές τις συνέπειες, υπήρξαν κι άλλες επιπτώσεις με μαζικές εκρήξεις ηφαιστείων οι οποίες προκάλεσαν τεράστιες ποσότητες τοξικών αερίων και σωματιδίων στον αέρα αλλά και στο νερό. Έτσι σύμφωνα με νέα μελέτη, τα ηφαίστεια πιθανώς να ενεργοποιήθηκαν από τα ισχυρά σεισμικά κύματα που εξαπλώθηκαν σε όλη την επιφάνεια του πλανήτη.
Ερευνητές αυτής της έρευνας με επικεφαλής τον γεωφυσικό Τζόζεφ Μπερνς του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», πιστεύουν ότι εντόπισαν την «υπογραφή» αυτών των ηφαιστειακών εκρήξεων στις τεράστιες ποσότητες υποθαλάσσιας λάβας που βρήκαν. Η συνολική έκταση αυτής θα μπορούσε να καλύψει τις ΗΠΑ σε βάθος εκατοντάδων μέτρων, όπως ισχυρίζονται.
Τι ισχυρίζονται οι επιστήμονες
Στον αντίποδα, οι επιστήμονες που δεν έχουν αποδεχθεί αυτό το διπλό καταστροφολογικό σενάριο αστεροειδούς και ηφαιστείων, επιμένουν ότι ο αστεροειδής από μόνος του ήταν αυτός που εξαφάνισε σχεδόν όλες τις μορφές ζωής στον πλανήτη μας και πως αυτή η νέα μελέτη δε μπορεί να αποδείξει ότι η λάβα που βρέθηκε στο βυθό σχετίζεται με τον αστεροειδή.
Πάνω σε αυτόν τον ισχυρισμό των επιστημόνων απάντησε ο επικεφαλής της έρευνας Τ. Μπέρνς ισχυριζόμενος ότι η μελέτη δε λέει ακριβώς ότι η ηφαιστειακή δραστηριότητα ήταν αυτή που σκότωσε τους δεινοσαύρους αλλά ότι πιθανότατα συνέβαλε στην περιβαλλοντική κρίση που τους έπληξε
